ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΣΕΠ/ΔΕΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, ΕΚΑ, ΓΣΕΕ (Από 1.1.2009 ως και 31.01.2012 – Σύνολο ωρών: 223) ΙΔΙΟΤΗΤΑ στον ΣΕΠ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΩΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΜΑΡΚΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΔΑΚΕ 112 ΛΕΝΟΥ ΕΙΡΗΝΗ ΤΑΜΙΑΣ ΔΑΚΕ 48 ΒΕΚΡΗΣ ΧΑΡΗΣ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΔΑΚΕ 160 ΜΕΤΙΣΟΓΛΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΔΑΚΕ 16 ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΣΟΣ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΔΑΚΕ 8 ΜΗΤΟΥΛΑ ΡΟΪΔΩ Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ (ως 23.3.2010) ΔΑΚΕ 184 ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΘΗΣ Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ (από 24.3.2010) ΕΝΩΤΙΚΟ (ΠΑΣΚΕ) 168 ΧΑΜΟΓΕΩΡΓΑΚΗ ΝΙΤΣΑ ΜΕΛΟΣ Δ.Σ. ΕΝΩΤΙΚΟ (ΠΑΣΚΕ) 223 ΚΑΤΣΕΝΟΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ Α’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΑΚ-ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ 192 ΓΙΑΝΝΙΚΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ Β’ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 223 ΠΑΠΑΔΕΔΕ ΦΛΩΡΑ ΑΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ 223 ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΚΗΣ ΦΡΑΓΚΙΑΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ ΕΣΚ (ΠΑΜΕ) 24.
  Είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ βρισκόμαστε άμεσα αντιμέτωποι όχι μόνο με τη φτώχεια, αλλά με την ανεργία και την εξαθλίωση. Η κρισιμότητα της κατάστασης επιβάλλει να διαλέξουμε ανάμεσα στην παθητική υποταγή στο «μοιραίο» και στο να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, διεκδικώντας όλα όσα μας ανήκουν, όλα όσα οικοδομήσαμε με τη δουλειά και τον ιδρώτα μας, όλα όσα μας χρωστούν, όλα όσα χρωστούν σε όλο το λαό μας. Γι’ αυτό η ανάκτηση της κοινωνικής και πολιτικής μας εκπροσώπησης είναι περισσότερο επιβεβλημένη από ποτέ. Πρέπει να πάρουμε τα σωματεία απ’ τα χέρια εκείνων που ακόμα υπηρετούν τα πολιτικά τους δωσίλογα αφεντικά, τις κομματικές τους γραμμές, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που μας οδήγησε από ήττα σε ήττα και από απογοήτευση σε απογοήτευση. Να καταδικάσουμε αυτούς που φορούν το αγωνιστικό πουκάμισο όταν απευθύνονται στους εργαζόμενους και καμαρώνουν με το κουστούμι του κοινωνικού εταίρου όταν συναλλάσσονται με τη διοίκηση, την κυβέρνηση, την εξουσία των «αγορών». Ας βάλουμε λοιπόν, πλάι στις αγωνιστικές και καταγγελτικές κορώνες που θα περισσέψουν προεκλογικά, την πραγματικότητα της συνδικαλιστικής και πολιτικής πρακτικής κάθε παράταξης, κάθε ψηφοδελτίου που διεκδικεί την ψήφο μας: Τι θέσεις είχε την προηγούμενη περίοδο; Πόσο βοήθησε στον προσανατολισμό και την οργάνωση του αγώνα μας; Ποιες δυνάμεις στήριξε στη ΓΕΝΟΠ, στα Εργατικά Κέντρα, στη ΓΣΕΕ; Επιβεβαίωσε ή όχι τις προσδοκίες μας; Ανταποκρίθηκε στις ανάγκες και τα συμφέροντά μας; Πλάι σ’ αυτά ας βάλουμε κι ένα κριτήριο πιο… «προσωπικό»: Ποια στάση κράτησαν οι εκλεγμένοι και οι υπόλοιπες «ηγετικές» μορφές κάθε ψηφοδελτίου; Τι είδους χρήση έκαναν των συνδικαλιστικών τους «προνομίων»; Τι συνεισέφεραν σε επιστημονικό και συνδικαλιστικό έργο στο κίνημα; Πόσο συμμετείχαν στους αγώνες που έγιναν; Ειδικά τα τελευταία τρία, ζοφερά για τους εργαζόμενους, χρόνια… Πρέπει να κάνουμε το σωματείο μας όπλο στα δικά μας χέρια!