του Αργύρη Αργυρίου*
Η Ανατολική Μεσόγειος από παλιά ήταν το θέατρο ενός «εφαρμοσμένου» ψυχροπολεμικού ανταγωνισμού, που η κλασσική αραβο-ισραηλινή αντίθεση υπέκρυπτε την αντιπαράθεση των δύο γεωστρατηγικών συνασπισμών της εποχής. Σήμερα με την μεγάλη περιφερειακή κρίση της Συρίας σε πλήρη εξέλιξη, την σύγκρουση των φατριών της Λιβύης να σπέρνει το χάος στην χώρα, τις νέο-οθωμανικές επιδιώξεις της Τουρκίας, την προσφυγική κρίση που εκτυλίσσεται στα παράλια της νότιας Ευρώπης και την αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής με τις συγκρούσεις στην Παλαιστίνη, στο Ιράκ και την Υεμένη, την έχουν μετατρέψει σε ένα πεδίο γεωστρατηγικών εξελίξεων και αντικρουόμενων επιδιώξεων.
Μέσα στον κόσμο της αναστάτωσης ο ενεργειακός τομέας δεν μένει αλώβητος και η ενεργειακή διπλωματία πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο. ΟΙ παίκτες είναι πολλοί και το πρόβλημα είναι ένα δύσκολο με πολλές μεταβλητές , που χρειάζεται λεπτούς χειρισμούς ώστε να ικανοποιηθούν οι περισσότεροι.
